Erken ilkbahar aylarında yavruların gelişmeleri sırasında ani soğuk havaların başlaması ve aşırı soğukların uzun bir süre devam etmesi sonunda arıcılık malzemelerinden olan kovanlardaki yavruların üşüyerek ölmelerine yavru üşümesi ismi verilmektedir. Kimi zaman bu durum sonbahar aylarında da görülebilmektedir. Ortaya çıkan yavru ölümlerinde hastalık etmenlerinin hiçbir rolü bulunmamaktadır. Yavrulu çerçevelerin sayısı ve yavrulu alan genişliği, kovan içi görevlerini yapan işçi arıların kaplayacağı alandan daha fazla ise bu durumda soğukların etkisi ile açıkta kalan ve ısınmayan yavrularda üşüme meydana gelmektedir. Bilindiği gibi, kovanın kış ayları hariç sıcaklığı 33-34 derece arası sabit tutulmaktadır. Çevre sıcaklığında görülen ani bir değişme ve don olayları, kovan içi bireylerinin kış salkımı oluşturmalarına sebep olmaktadır. Sıcaklığın gece saatlerinde azalması ile kovan bireyleri toplu halde birbirine sarılarak salkımı daraltırlar. Bu sırada genç bakıcı arıların salkımın ortasında bulunması ve yavru bakımının uzun bir süre aksamasına sebep olmaktadır. Çerçeve kenarındaki yavrular, çerçevenin orta kısımlarındaki yavrulara oranla daha çok soğukla temasta kalmaktadır. Bundan dolayı ilk ölümler bu larvalarda görülmeye başlar. Zayıf kolonilerdeki yavru üşümesi de kuvvetli kolonilere nazaran daha yüksek olmaktadır. Kovandaki ergin işçi arı sayısı ilkbaharda tarım ilaçlarından ya da çok şiddetli seyreden dizanteri ve nosema gibi hastalıklar yüzünden çok hızlı bir şekilde azalabilir. Bunu takip eden günlerde soğuk havaların başlaması, yavru üşümesine neden olmaktadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder