Arıcılıkta Arıları Besleme

 İlkbahar beslemesinin amacı yavruyu teşvik etmek, nektar mevsimine kuvvetli bir arıcılık malzemelerinden olan kovanlardaki kolonilerle girerek daha çok bal elde etmektir. 1885yılında Jan Joder’in varmış olduğu bir sonuca göre, bir koloni, larvaya bakacak işçi sayısına göre yavru çıkarır. Araştırmalar ise bugün de bu görüşü doğrular mahiyettedir. Şurupla besleme, kötü hava şartlarında yavru üretimini etkileyen bir durumdur. Nektar akışı iki ya da üç hafta erken veya geç başlayabilir. Bunun için de teşvik beslemesine ne vakit başlanacağına karar vermek güç bir durum olabilir. Geç kalınması durumunda arılar acilen beslenme gereksinimi gösterebilir ve hatta oğul verebilir.

Arılar, nektar bulabiliyorlar ise şurup almazlar. Koloniler şurupla beslenme esnasında daha fazla polen toplamaktadırlar. Bu, bezelye ve üçgül polinasyonunda çok faydalı bir teknik olarak kullanılabilir. Yeterli polen mevcut durumda değil ise kolonilerin erken gelişmesi iyi ürün vermemektedir. Yavru yetiştirmekle uğraşan kış arılarının ömürleri kısalmakta ve bu durum da tarlacı arı mevcudunun azalmasına sebebiyet vermektedir. Bir kolonide beş kilo kadar sırlı bal var ise yavru alanı genişletme eğiliminde bir yükselme olmaz. İklim ve mevsim şartlarının uygun olması gerekmektedir.

Yalnızca şurup ile besleme bir teşvik değildir. Yavru alanını genişletmesi için, koloni yeterli bal ve polen stokuna sahip olmalıdır. Kimilerine göre en iyi ilkbahar beslemesi sonbaharda yapılır. Yeterli bal stokuna sahip bir koloni, bölünerek yeni bir koloni meydana getirmek ya da çiçek tozlaşması için beslenebilir.